ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ “ΔΑΣΚΑΛΟΙ” ΤΗΣ ΣΥΓΧΥΣΗΣ

“3 Ενώ, λοιπόν, αυτός καθόταν πάνω στο Όρος των Ελαιών, τον πλησίασαν οι μαθητές ιδιαιτέρως, λέγοντας: «Πες μας, πότε θα γίνουν αυτά και ποιο το σημείο της δικής σου παρουσίας και της συντέλειας του αιώνα;»  4 Τότε αποκρίθηκε ο Ιησούς και τους είπε:
«Προσέχετε μη σας πλανήσει κανείς.  5 Γιατί πολλοί θα έρθουν με το όνομά μου, λέγοντας: “Εγώ είμαι ο Χριστός”, και πολλούς θα πλανήσουν.  6 Θα μέλλετε, λοιπόν, να ακούτε πολέμους και φήμες πολέμων. Κοιτάτε, μη θορυβείστε. γιατί πρέπει να γίνουν, αλλά ακόμα δεν είναι το τέλος.  7 Γιατί θα εγερθεί έθνος εναντίον έθνους και βασιλεία εναντίον βασιλείας, και θα γίνουν πείνες και σεισμοί κατά τόπους.  8 Αλλά όλα αυτά είναι αρχή ωδίνων.  9 Τότε θα σας παραδώσουν σε θλίψη και θα σας σκοτώσουν, και θα είστε μισούμενοι από όλα τα έθνη για το όνομά μου.  10 Και τότε θα σκανδαλιστούν πολλοί, και θα προδώσουν ο ένας τον άλλο, και θα μισήσουν ο ένας τον άλλο.  11 Και πολλοί ψευδοπροφήτες θα εγερθούν και θα πλανήσουν πολλούς.  12 Και επειδή θα πληθυνθεί η ανομία, θα ψυχραθεί η αγάπη των πολλών.  13 Αλλά εκείνος που θα υπομείνει ως το τέλος, αυτός θα σωθεί.  14 Και θα κηρυχτεί αυτό το ευαγγέλιο της βασιλείας σε όλη την οικουμένη για μαρτυρία σε όλα τα έθνη, και τότε θα έρθει το τέλος“.

Κατά Ματθαίον ΚΔ’, 3-14.

Ξεκινώντας, ένα απόσπασμα από το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον – κεφ. 24. Μερικά λόγια του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού, ο Οποίος μιλά για την απαρχή των ωδίνων αυτού του Κόσμου, για το ξεκίνημα της οριστικής πορείας προς το τέλος. Πολύ μακάβρια αυτά θα μου πείτε και, σαφώς, αρκετοί από εσάς θα αντιδράσετε μιλώντας για τον σκοτεινό Χριστιανισμό, το εξουσιαστικό ιερατείο και τον Φόβο που προκαλούν λόγια τα οποία μιλούν για το τέλος, για το οποιοδήποτε τέλος. Ο καθένας μπορεί να εκφράζει τις αντιρρήσεις και τις πεποιθήσεις του. Γιατί όμως αυτό το απόσπασμα; Γιατί να επιλεγούν ως εισαγωγή τα λόγια που μιλάνε για πόνο, για απώλεια, για καταστροφές και πολέμους, ειδικά τώρα που ο κόσμος ψάχνει κάπου να πιαστεί; Που ψάχνει να βρει μια ελπίδα, μια αχτίδα φωτός σε μια σκοτεινή και κατακερματισμένη πραγματικότητα; Μα ακριβως για αυτό: για την απελπισμένη αναζήτηση της ελπίδας!

Υπό το κράτος του Πανικού και του Φόβου που το παγκόσμιο εξουσιαστικό υπερσύστημα επιβάλλει, όπως άλλωστε πράττουν και οι κατά τόπους αργυρώνητοι υπηρέτες του, στις ψυχές των ανθρώπων ριζώνει βαθιά η απελπισία και το αδιέξοδο. Το αδιέξοδο που βαθαίνει λεπτό το λεπτό και η απελπισία η οποία πνίγει μέρα τη μέρα εκείνον, ο οποίος βρίσκεται σε κατάσταση απωλείας. Όλοι ψάχνουν κάποιον τρόπο να εκτονώσουν την πίεση που αισθάνονται: άλλοι με το κυνήγι των υλικών απολαύσεων και του βολέματος σε μια ρευστή πραγματικότητα και άλλοι, οι πιο ανήσυχοι πνευματικά, αναζητούν το νόημα σε μονοπάτια που διψά η καρδιά και η ψυχή τους, πασχίζοντας να βρουν έναν λόγο για να συνεχίζουν και να υπομένουν όλες τις επίπονες και φθοροποιές καταστάσεις που αντιμετωπίζουν σε αυτόν τον Κόσμο. Κι εδώ ακριβώς ξεκινά η απελπισμένη αναζήτηση της ελπίδας.

Χωρίς να θέλω να υποδυθώ ή να υποκαταστήσω – πώς θα μπορούσα άλλωστε; – τους πνευματικούς ταγούς της χριστιανικής μας πίστης ή όσους θέλουν ελεύθεροι να προσεγγίσουν το Θείον ή να ακολουθήσουν κάποια άλλη θρησκευτική πίστη, γράφω αυτό το μικρό άρθρο για να κάνω ορισμένα σχόλια, βασισμένα σε παρατηρήσεις προσωπικές αλλά και εμπειρίες ή γνώσεις άλλων, με τους οποίους είχα κάποια επικοινωνία στο παρελθόν. Όπως μας αναφέρει και ο Ευαγγελιστής Ματθαίος στο εν λόγω απόσπασμα από την Καινή Διαθήκη, ο Χριστός μάς μιλάει ουσιαστικά για μια περίοδο σύγχυσης πνευματικής και κοινωνικής, η οποία θα σημάνει την αρχή των δεινών για τον Κόσμο μας. Χωρίς να μπούμε στην διαδικασία για τον αν αυτά τα λόγια αντικατοπτρίζουν την απαρχή του τέλους στην δική μας εποχή, η αλήθεια είναι ότι η συγκεκριμένη περιγραφή ταιριάζει ακριβώς με τις μέρες που διανύουμε. Πρόκειται για μια εποχή πλήρους πνευματικής και κοινωνικής σύγχυσης, για μια εποχή πλήρους ηθικής εκπτώσεως και ξεπεσμού, η οποία εμφανίζει πλείστα όσα αδιέξοδα! Στο κλίμα αυτό, και με την βοήθεια της σημερινής τεχνολογίας, παρατηρούμε όλοι ότι υφίστανται πάρα πολλές ομάδες, ιστοσελίδες, χώροι, τάσεις και εκφάνσεις πνευματικής “εκπαίδευσης”, οι οποίες υπόσχονται αλήθειες, πνευματική ανέλιξη, υλιστική ισορροπία και ευδαιμονία, διεύρυνση της συνειδητότητας και πολλά-πολλά άλλα.

Αυτό το δεδομένο θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος πως είναι κάτι το εξαιρετικά θετικό, μιας και αυτό θα σήμαινε ότι υπάρχουν πολλοί που αναζητούν κάτι περισσότερο από την υλιστική πεζή πραγματικότητα που βιώνουν, που επιθυμούν διακαώς να εμβαθύνουν στον εαυτό τους και στον Κόσμο και να ανακαλύψουν την βαθύτερη ουσία των πραγμάτων. Θα μπορούσε να είναι έτσι. Σε κάποιο βαθμό, μάλιστα, ίσως αυτή η αντίληψη να απηχεί ένα μέρος της αλήθειας. Ωστόσο, υπάρχει και μια άλλη όψη των πραγμάτων, μια όψη αθέατη και πιο σκοτεινή. Αν παρατηρήσει κάποιος προσεκτικά, από το διαδίκτυο και μόνο για αρχή, θα αντιληφθεί πως σε πολλές από αυτές τις ομάδες υπάρχουν άτομα που έχουν σχέση και με διαμετρικά αντίθετου ύφους και πρακτικής ομάδες. Τα άτομα αυτά δηλαδή, φαίνεται ότι λειτουργούν σαν σύνδεσμοι ή σαν κρίκοι επιρροής – πιθανώς κάποιων τρίτων – μέσα στο πλαίσιο που κινούνται οι πνευματικά ανήσυχοι άνθρωποι. Αυτό το γεγονός από μόνο είναι εξαιρετικά περίεργο, καθώς ακόμα και στην περίπτωση που θα βγάζαμε την πιθανότητα δολιοφθοράς από την μέση, αυτό θα μας παρέπεμπε σε άτομα μπερδεμένα, με θολό κριτικό πεδίο, με ιδιοτελείς ίσως σκοπούς ή ακόμα-ακόμα με τυχοδιώκτες οι οποίοι μπορεί να αρέσκονται στην χρήση της τέχνης της παραπλάνησης.

Για παράδειγμα μπορεί να αναφερθεί το λεγόμενο “κίνημα της επανελλήνισης”, το οποίο εδώ και κοντά τριάντα χρόνια προσπαθεί υποτίθεται να φέρει τους σύγχρονους Έλληνες εγγύτερα στο πνευματικό περιεχόμενο και ανάστημα των προγόνων τους. Ωστόσο, είναι πια παγκοίνως γνωστό ότι στους κύκλους αυτούς κυκλοφορούν πολλά μέλη των μασονικών στοών οι οποίες, εξ όσων είναι εφικτό να γνωρίζουμε, έχουν ένα πνευματικό και τελετουργικό υπόβαθρο πιο σύνθετο και διαφορετικό από το κλασικό αρχαιοελληνικό πρότυπο. Υπάρχουν πολλά στοιχεία αποκρυφιστικά, αλχημιστικά, πνευματιστικά, ιουδαϊκά-καμπαλιστικά κ.λ.π., τα οποία μπορούν να μπερδέψουν τα πράγματα όσον αφορά στις σκοπιμότητες και την ειλικρίνεια όσων εμπλέκονται και στα δύο αυτά ρεύματα. Φυσικά, ένα βασικό κοινό στοιχείο και στο κίνημα της επανελλήνισης αλλά και στην μασονική φιλοσοφική σκέψη είναι η εχθρότητα έναντι του Ορθοδόξου Χριστιανισμού. Σύμπτωση; Αυτό ας το κρίνει ο αναγνώστης. Εγώ προσωπικά πάντως δεν πιστεύω, πλέον, και τόσο πολύ στις συμπτώσεις. Ας μην λησμονούμε εξάλλου, την δήλωση ενός από τους πρωτεργάτες του κινήματος της επανελλήνισης, του μακαρίτη κ. Ιωάννη Φουράκη, ο οποίος λίγο πριν από τον θάνατό του δήλωση δημοσίως ότι όλοι οι παρουσιαζόμενοι ταγοί του ρεύματος της επανελλήνισης είναι κοινοί απατεώνες και πως ένα βασικό κίνητρο για όσους ασχολήθηκαν ενεργά με αυτό το ρεύμα ήταν το κέρδος.

Μια άλλη προέκταση του ζητήματος στο οποίο παρουσιάζεται εδώ είναι και τα κάπως πιο καινοφανή, για την ελληνική πραγματικότητα τουλάχιστον, φαινόμενα της λεγόμενης επικοινωνίας με τους αρχαίους θεούς, με ανώτερα πνεύματα, διδασκάλους ή ακόμα και εξωγήινους, οι οποίοι ανάλογα με τις πεποιθήσεις του καθενός αποστέλλουν μέσω “διαμέσων” μηνύματα στην ανθρωπότα ή ειδικότερα στους ‘Ελληνες, καλώντας τους να αφήσουν πίσω τον φόβο τους, παρέχοντας απλόχερα την απέλπιδα ελπίδα της εξωτερικής ή θεϊκής παρέμβασης, η οποία θα τους προστατέψει. Με την φιλολογία μάλιστα των τελευταίων ετών για τις αλλαγές που επρόκειτο να συμβούν μετά το 2012, εμφανίστηκαν ποικίλα τέτοια μηνύματα στο διαδίκτυο, τα οποία προμήνυαν την μετάβαση της γης και των “εκλεκτών” σε μια ανώτερη διάσταση – την 4η διάσταση – με ανώτερη συνειδητότητα, όπου η ανθρωπότητα θα άφηνε πίσω τον κακό της εαυτό και θα άρχιζε να βιώνει μια άλλη πραγματικότητα, πιο όμορφη και χρωματιστή. Φυσικά, όλοι αυτοί μέσα από διάφορα σάιτ, μπλογκς, ομάδες, συζητήσεις, συνεδρίες κ.λ.π. κηρύττουν την απεριόριστη και υπερβατική αγάπη, η οποία φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά και διαμορφώνει μια σχέση αγαπητική με τον “άλλο”, με την φύση, με τον εαυτό. Φυσικά, όπως παρατηρούμε κάθε μέρα, τα πράγματα αυτά απέχουν παρασάγγας από την πραγματικότητα που όλοι βιώνουμε στην καθημερινότητά μας. Οι αστροστόλοι που θα μας προστατέψουν από τους κακούς κυρίαρχους επί των ανθρώπων όλο καθυστερούν και δεν εμφανίζονται, οι διαρκώς “αφυπνισμένοι” ολοένα και αυξάνονται ενώ ταυτόχρονα ο Κόσμος μας βυθίζεται στο σκοτάδι, ενώ οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων έχουν ξεφτίσει στον χείριστο βαθμό. Ο Κόσμος μας αλλάζει λένε και δεν θα διαφωνήσω, αλλά αλλάζει προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο; Αυτό και πάλι αφήνω να το κρίνετε εσείς.

Ταυτόχρονα με την καταβύθιση του Κόσμου της Εποχής των Ιχθύων και βαίνοντες προς την Εποχή του Υδροχόου, οι παραδοσιακές αξίες φθίνουν και όλο και μεγαλύτερος αριθμός αναζητητών της αλήθειας προσανατολίζεται προς τις λεγόμενες “ανατολικές θρησκείες” (βουδισμός, ινδουισμός κ.λ.π.). Οι θρησκείες αυτές έχουν ένα πρόσωπο πιο φιλοσοφημένο και αρμονικό εκ πρώτης όψεως αλλά, παρολαυτά, αποτελούν θρησκείες με περιπεπλεγμένες πολλές φορές δοξασίες, ο στόχος των οποίων καταλήγει να είναι η κατάκτηση μιας κατάστασης “μη ύπαρξης” και η απόκτηση μιας θέσης στον κάθε “παράδεισο”, η οποία θα διακόψει τον ατέρμονο κύκλο των μετενσαρκώσεων και των μετεμψυχώσεων όπως πιστεύεται. Φυσικά, υπάρχουν μαρτυρίες ανθρώπων οι οποίες γνώρισαν και βίωσαν εν τοις πράγμασι τα θρησκευτικά αυτά συστήματα και οι οποίοι επέστρεψαν εκ νέου στον χριστιανισμό ή τον γνώρισαν μετέπειτα και έφυγαν από εκεί. Τούτοι μας λέγουν πως ουσιαστικά πρόκειται για μια τεράστια πλάνη, πως οι δοξασίες αυτές ουσιαστικά σπρώχνουν προς τον Διάβολο, ενώ καταμαρτυρούν περιστατικά με εμφανίσεις δαιμόνων, ακάθαρτων πνευμάτων κ.λ.π.. Όλοι αυτοί δεν ήταν, προφανώς, μέρη κάποιοι σάπιου ιερατείου ούτε είχαν κάποιο προσωπικό συμφέρον και απλά κατέθεταν προσωπικές εμπειρίες και αγωνίες από την ίδια τους την ζωή. Πώς, λοιπόν, να τους αποδώσει κάποιος δόλο; Δυστυχώς, φαίνεται πως σήμερα περισσότερο από ποτέ, πεποιθήσεις και δόγματα που ουσιαστικά στοχεύουν στην κατάκτηση κάποιας καλής θέσης μέσα στον υλικό κόσμο είναι εξαιρετικά θελκτικές και ψευδαισθητικά “ζωοφόρες” για τον κενό και απελπισμένο δυτικό άνθρωπο και Έλληνα!

Μην θέλοντας να αναφερθώ σε φαινόμενα μέντιουμ, χαρτοριχτρών και άλλων παρόμοιων, επιθυμώ να παραμείνω στο επίπεδο εκείνων που με σοβαρότητα (ή σοβαροφάνεια) ισχυρίζονται ότι κατέχουν αλήθειες και θέλουν να σώσουν τους ανθρώπους από τον πόνο και το αδιέξοδο που βιώνουν εδώ. Με όλα αυτά που διαδίδουν, ακόμα και υποτιθέμενοι θεοσεβούμενοι χριστιανοί, οι οποίοι μπορεί να εμπλέκονται με άλλες πρακτικές, ξένες ως προς το σώμα της Εκκλησίας του Χριστού, όπως π.χ. τελετουργικά παγανιστικά, υπνωτισμοί, πνευματιστικές πρακτικές κ.λ.π., μαζί με μπερδεμένες αρχαιοελληνικές δοξασίες, δημιουργούν ένα απίστευτο κλίμα σύγχυσης και συσκότισης του νου, που ουσιαστικά ενώ διατείνονται ότι αφυπνίζουν και διαφωτίζουν το πνεύμα, στην πραγματικότητα το βυθίζουν ολοένα και περισσότερο στο σκοτάδι. Ας τονίσω και πάλι πως σε όλες αυτές τις διαδικασίες διακινείται πολύ χρήμα και εξυπηρετούνται συμφέροντα (ακόμα και απλώς σεξουαλικές ορέξεις), βασιζόμενες σε εύπιστα και αφελή άτομα που απλώς ψάχνουν από κάπου να πιαστούν. Άλλωστε και η σοφή παροιμία του θυμόσοφου ελληνικού λαού μας το λέει: “ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται” ή από τα “μούσια” του διπλανού του θα προσέθετα εγώ. Ένα βασικό στοιχείο με το οποίο προσελκύονται άτομα από τέτοιους υποτιθέμενους “δασκάλους” είναι φυσικά και το σεξ, το οποίο σε διάφορες θρησκευτικές ομάδες και πεποιθήσεις αποκτά θεϊκή σημασία, καθώς βοηθά τον συμμετέχοντα σε διάφορα όργια στο να έρθει εγγύτερα στον δημιουργό, στο “φως”, στο κέντρο και την “ουσία” του Κόσμου κ.λ.π.. Το θέμα του Έρωτα και του σεξ στο φαινόμενο Θρησκεία είναι πολύ μεγάλο και δεν θα το αναλύσω εδώ, αλλά αυτό ίσως γίνει σε κάποιο επικείμενο άρθρο. Το μείζον είναι πως πρέπει να αντιληφθούμε πως ένα ένστικτο, το οποίο έχει τις ρίζες του στην υλική τρισδιάστατη μορφή μας, δεν δύναται με την ενέργεια που μεταφέρει να μας απελευθερώσει προς μια κατάσταση υπερβατική. Το πιο πιθανό είναι πως θα μας βυθίζει περισσότερο στην ύλη, εαν και εφόσον γίνει αυτοσκοπός και κέντρο βάρους της πεπερασμένης και δύσκολης ζωής μας. Όλο αυτό δεν αποτελεί διαφυγή, μα χτίσιμο μιας ακόμα πιο βαθιάς και βαριάς φυλακής.

Ένα ακόμα στοιχείο που εκμεταλλεύονται πολλοί για να ικανοποιήσουν άλλους σκοπούς από αυτούς που φαίνονται είναι και όσοι προβάλλουν την υπέρμετρη αγάπη και την θυσία για την πατρίδα, καθώς γνωρίζουν την θεμελιώδη και μεγάλη φιλοπατρία που διακατέχει το μεγαλύτερο ποσοστό του ελληνικού λαού. Η προβολή των ιδεωδών του Ελληνισμού μέσα από ομάδες και κινήσεις, κάποιες φορές κρύβει ανθρώπους οι οποίοι εξυπηρετούν άλλους σκοπούς και οι οποίοι μπορεί στην πραγματικότητα να εκτελούν τελετουργικά άλλου είδους (π.χ. αποκρυφιστικά κ.α.), ενώ και πάλι προβάλλεται η ανάγκη οικονομικής ενίσχυσης από τους “πιστούς” και συνάμα ανίδεους οπαδούς ενός διαφαινόμενου σωτήρα, ενός πνευματικού ταγού, ενός αυτάρεσκου ηγέτη κ.λ.π.. Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς πως, πολλές φορές, πίσω από το αγνό πρόσωπο ενός πατριώτη μπορεί να κρύβονται άλλοι, όμως πρέπει να αρχίσουμε να αντιλαμβανόμαστε ότι μάλλον είναι και το πιο πιθανό να συμβαίνει. Άλλωστε, ο πόλεμος που διεξάγεται στον πλανήτη – ορατός και αόρατος – γίνεται για τις ψυχές και όχι για τα βαμμένα χαρτάκια που δήθεν έχουν αξία ή για μερικές ακόμα σπιθαμές γης ή και για την απόκτηση εξουσίας, μιας και αυτοί που έχουν την εξουσία την έχουν και δεν φοβούνται μήπως την χάσουν από εμάς. Σε έναν ευρύ κύκλο, επομένως, θεοσοφιστών, ροδόσταυρών, μασόνων κ.λ.π., υπάρχουν πολλοί οι οποίοι προβάλλοντας πολύ τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό προσεγγίζουν ανθρώπους για να διαδώσουν προφανώς και άλλες εμβόλιμες, δικές τους, ιδέες. Δειμοκρατία έχουμε άλλωστε…

Σε έναν Κόσμο επομένως όπου “Και πολλοί ψευδοπροφήτες θα εγερθούν και θα πλανήσουν πολλούς. Και επειδή θα πληθυνθεί η ανομία, θα ψυχραθεί η αγάπη των πολλών.”, όπου ο Ιησους Χριστός ταυτίζεται με κάποιους “Ανώτερους Διδασκάλους”, οι οποίοι με τις διάφορες ακτίνες τους – μπλε, μωβ ή άλλου χρώματος – αναδιαμορφώνουν την “συνειδητότητα” του πλανήτη και των ανθρώπων κάνοντας το υλικό λιγότερο υλικό, αλλά και πάλι υλικό, όπου ο Ιησούς Χριστός γίνεται ένας απλός “Διδάσκαλος” μέσα σε πολλούς άλλους, οι οποίοι αναφέρονται και δοξάζονται από θεοσοφιστές και καμπαλιστές και όχι ο Σωτήρ Θεάνθρωπος που πλήρωσε “λύτρο αντί πολλών” για να μας απελευθερώσει (από ποιον άραγε;) τότε κάτι δεν φαίνεται να πηγαίνει καλά, κάτι φαίνεται να μας προωθούν μπερδεμένο σκοπίμως! Μέσα σε μερικές αλήθειες ένα και μόνο ψέμμα μπορεί να διαστρεβλώσει όλη την εικόνα και να οδήγήσει στην απώλεια της Αλήθειας και της Ψυχής!

Συνοψίζοντας, μπορούν να αναφερθούν μερικά στοιχεία που συσκοτίζουν και παρασέρνουν ανθρώπους, οι οποίοι έχοντας άγνοια για τα κίνητρα και την πραγματική θέση κάποιων ανθρωπων, μπορεί να απολέσουν τον δρόμο προς την Αλήθεια. Αυτά είναι η αγάπη προς την πατρίδα και τα Ιδεώδη του αρχαιοελληνικού πνεύματος, η υποτιθέμενη σωτηρία της πατρίδας, η υπέρμετρη φιλαυτία και ο εγωισμός, η προώθηση της ιδέας των “καλών εξωγήινων” που θα σώσουν την ανθρωπότητα, τα διδάγματα μιας ομιχλώδους και περίεργης “αγάπης”, το μείγμα εσωτερισμού – ανατολικών θρησκειών – λάιφ στάιλ – ενός “περίεργου” χριστιανισμού, η ικανοποίηση ενστίκτων και πλασματικών αναγκών (εξουσία-χρήμα-δύναμη-σεξ ως αυτοσκοποί), ανάμειξη και εξίσωση του Ιησού Χριστού με “Διδασκάλους” και “Πνεύματα” άλλων δοξασιών για να είναι πιο εύπεπτη και εύκολη η ακύρωση της σταυρικής θυσίας του Θεανθρώπου, τα μηνύματα μέσω άγνωστων “διαμέσων” από θεούς, διαστημόπλοια κ.λ.π. και τέλος η ανάμειξη ενός μηνύματος σωτηριολογικού με την ανθρώπινη και υλιστική ευδαιμονία και την υποτιθέμενη κοινωνικής επιτυχία, όπως μας την έχουν καλλιεργήσει εδώ. Η αναζήτηση για την Αλήθεια, η βαθύτερη ανάγκη για την ανακάλυψη του νοήματος της ζωής μπορεί να οδηγηήσει σε λάθος δρόμο μια ανήσυχη ψυχή, όταν αυτή αφήσει χαραμάδες για να μπορούν να μπαινοβγαίνουν εύκολα οι “μεγάλοι δάσκαλοι της σύγχυσης”, οι οποίοι πια βρίσκονται διάσπαρτοι παντού γύρω μας.

Όσο για τον Ιησού Χριστό, Εκείνος μας λέγει: “Φωτιά ήρθα να βάλω πάνω στη γη, και τι άλλο να θέλω αν ήδη άναψε! Και βάφτισμα έχω να βαφτιστώ, και πώς πιέζομαι ωσότου τελεστεί!Νομίζετε ότι παρουσιάστηκα, για να δώσω ειρήνη στη γη; Όχι, σας λέω, αλλά μόνο διχασμό.” (Κατά Λουκάν ΙΒ’, 49-51). Και προς τι αυτά τα λόγια; Όχι όπως θεωρούν οι πολέμιοί Του επειδή είναι ο Θεός του μίσους ή σε αντίθεση με όσους διακηρύττουν την αναβάθμιση του υλικού πεδίου ή την ανταπόδωση σε υλικά αγαθά και επιτυχία στον “φρόνιμο” και “συνετό”, αλλά για τον εξής απλό λόγο: γιατί “και για κρίση, επειδή ο άρχοντας του κόσμου τούτου έχει κριθεί.” (Κατά Ιωάννην ΙΣΤ’,11). Εφόσον έχει ήδη κριθεί ο άρχοντας αυτού του Κόσμου δεν θα έχει κριθεί, άραγε, και ο ίδιος ο Κόσμος; Εν κατακλείδι, ας είμαστε όλοι πολύ προσεκτικοί γιατί, εκεί πέρα έξω, υπάρχουν πολλοί λύκοι ενδεδυμένοι δοράν προβάτου και πολλά κυκλώματα αόρατα στον γυμνό οφθαλμό. Έρρωσθε!

Δ.Μ.

Πηγή: Καινή Διαθήκη, http://kainidiathiki.agiooros.org ,
http://www.eoellas.org/2014/06/10/oi-megaloi-daskaloi-tis-sygxisis/